-
1 тартучы
прил. и сущ.1) тя́говый || тяга́льщиксм. тж. тарткыч; тарттыргычтартучы көч — тя́говая си́ла; веду́щая си́ла (в какой-л. области)
2) куря́щий/кури́ль-щик -
2 кубыз
сущ.; этногр.1) варга́н, кому́з ( татарский губной музыкальный инструмент)агач кубыз — деревя́нный кому́з
кубыз уйнау (чиртү, тарту) — игра́ть на кому́зе
кубыз уйнатучы (чиртүче, тартучы) — см. кубызчы
••(үз) кубызына биетү — води́ть на по́мочах (кого-л.), подчиня́ть себе́
(кеше) кубызына бию — пляса́ть под (чью-л.) ду́дку; подпева́ть; быть (ходи́ть) на по́мочах
См. также в других словарях:
тартым — I. 1. Берәр нәрсәгә (кешегә) охшашлы, шуны хәтерләтә торган 2. Бер тапкыр тартып яки тарттырып чыгару (җылымны һ. б.) 3. Берәр тартучы тартып бара алырлык. II. ТАРТЫМ – лингв. Татар телендә һ. б. төрки телләрдә исемнәр белән белдерелгән… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
тәмәкече — 1. Тәмәке тартучы, тартырга яратучы 2. Тәмәке игү белгече 3. Тәмәке сатучы … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
челемче — Челем белән тәмәке тартучы, тәмәкече … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
